Iconografía

Sala 5

Denomínase así a sala situada no baixo da casa principal anexa. Antigamente esta estancia estaría destinada a usos funcionais; isto é, tenda con mostrador de comercio aberto á rúa, despacho e almacén, para aquelas actividades económicas dos primeiros inquilinos. Desde os anos finais do século XIX mesmo foi almacén e acubillo para embarcacións de pesca tradicional.

Aquí exhíbese a exposición Valle-Inclán: retratos, caricaturas e visións, parte dun total de 40 orixinais do reputado artista e comunicador ferrolán SIRO, Siro López. Legado altruísta do autor a este museo, a condición de que o concello da Pobra do Caramiñal, como administración que o xestiona, ao recibir esta doazón se compromete á súa custodia e debida conservación. Ademais da exhibición das obras instaladas con vocación de permanencia.

Esta serie resulta ser unha oportunidade única para ver como dialogan as artes e os artistas, o xenio clásico da literatura co mestre contemporáneo da figuración visual, creada a partir do corpo de imaxes codificadas no tempo de don Ramón. Cadros que recollen particularidades físicas, de indumentaria, e de carácter, que xa dende claves realistas ou xa oníricas son consubstanciais á personalidade valleinclaniana.

Trátase dunha das coleccións de iconografías máis completa existente arredor daquel a quen Castelao cualificara como «o mellor artista de Galicia».

Nesta sala tamén cómpre sinalar: Sobre pedestais, os modelos de monumentos promovidos polo concello da Pobra do Caramiñal, Muller traballadora (2001) e Emigrante (2007), esculturas de Gonzalo Sánchez Mendizábal; e tamén, o busto de Valle-Inclán (2004), de Fernando Castaño

«Un gallego extraordinario —mitad pueblo, mitad señorío—... Era gallego por su lengua, el estilo y el ritmo de su voz musical. Cierto que apenas escribió en nuestro idioma materno; pero su romance maravilloso es el resultado de traducir literalmente del gallego al castellano, de tomar giros y expresiones de nuestros trotamundos, de nuestros catadores de vidas ajenas, de nuestros avinagrados bachilleres, de nuestros hidalgos en ruinas, de nuestros borrachos de vino nuevo y de libros añejos, de nuestros mendigos de romería, de nuestras beatas piojosas, de nuestros goliardescos abades, de nuestros carabineros y contrabandistas, de nuestros viejos soldados y marineros, de nuestros pescadores y navegantes; en fin, de todo cuanto conserva color y sabor de vida gallega».

Alfonso Daniel Castelao, 1939

Sobre a exposición:

Non deixemos de ver a escolma de fotográficas clásicas de don Ramón na contigua SALA DE AUDIOVISUAL. Reproducidas da prensa gráfica contemporánea son obra de autores como Alfonso Sánchez Portela, Moreno ou Kasado. Deste período é a cámara fotográfica fabricada en París por H. Martín (1890-1900), de fol e negativos en placa de cristal, que vemos a carón delas.

Nesta SALA DE AUDIOVISUAL proxéctanse filmes de época. De forma habitual: a cinta La malcasada (1926), do director Francisco Gómez Hidalgo, con imaxes de Valle-Inclán no estudio do pintor Julio Romero de Torres, amigo seu, así como o documental Espagne. Les Morts vivants de Puebla del Caramiñal (1959), do noticiario francés Journal Actualité Gaumont, que reproduce imaxes da tradición ancestral dos ofrecidos ao Nazareno. Fondos de Filmoteca Española, Gaumont Pathé Archives e CGAI – Museo Valle-Inclán.

PINCHA SOBRE LAS MINIATURAS PARA VERLAS EN DETALLE

Sala de Audiovisual do Museo Valle-Inclán.

ANTERIOR

SEGUINTE